Helaas hebben wij vandaag afscheid moeten nemen van onze oudste hond, Alaska.
Al die jaren was ze zorgzaam en waaks voor ons, een echt maatje. Samen met haar broer(tje) waakt ze over ons. De laatste jaren had ze wel moeite met haar achterpoot. Het vermoeden bestond dat ze last had van atrose.
De laatste weken liep ze al wat minder vlot met ons mee. Nog altijd wel netjes naast je. Wij dachten dat dit door de regen kwam. Daar was Alaska helemaal geen fan van.
Achterpoot
Op dinsdag 21 maart kwamen wij er achter dat haar linker achterpoot licht opgezet was. Wij zijn de dag daarop gelijk naar de dierenarts gegaan voor een consult. Na onderzoek heeft de dierenarts ons doorverwezen naar een echo-specialist om te kijken of het een ontsteking was of kanker. De echo gaf geen positief beeld. Daarna hebben wij bij de dierenarts een röntgenfoto laten maken. Op de foto was te zien dat er op de linker knie een gezwel zichtbaar was met een stervormig patroon.
De dierenarts gaf aan dat dit er zeker niet positief uit zag. We konden een amputatie met chemotherapie overwegen maar dan wordt dat voor de hond een lijdensweg en dat konden wij haar niet aandoen. De dierenarts raadde dat af. Bovendien is de prognose ook niet goed. In dit stadium verwacht de dierenarts dat er ook al sprake is van uitzaaiingen in het lichaam zijn. Zijn advies was dan een euthanasie en om daar niet te lang mee te wachten. We kregen zware pijnstillers mee welke zij gelijk moest gaat slikken. En ondanks deze zware pijnstillers kon je goed zien dat ze heel veel pijn had. En in de laatste dagen zag je de poot dikker worden.
Laatste weekeinde
In het laatste weekeinde hebben we alle tijd besteed aan de laatste zorg voor haar. De kinderen en aanhang hebben afscheid genomen, foto’s en filmpjes gemaakt. We hebben haar in ons hart gesloten en zullen haar nooit vergeten. Dinsdag 28 maart 2017 is zij aan het einde van de middag vredig in het bijzijn van ons allemaal ingeslapen, de kinderen met aanhang, Ivor en de katten.
Ze was een hele lieve zorgzame en waakzame hond. We hebben een hele leuke tijd met haar gehad. Helaas veel te vroeg overleden. We hadden haar nog graag langer in ons midden gehad. Alaska is nu een sterretje aan de hemel…..
Wij hopen nog lang van haar broertje Ivor te kunnen genieten. Hij maakt het goed, is een ondeugende “grote pup” en geniet met volle teugen van het leven.